Blå avdeling tok samling i mørket på det lille grupperommet i dag. Ei lita lommelykt (eller hovudlykt) var nok til å lyse opp rommet slik vi såg. Det var utruleg spennande med det vesle lyset!
Borna prøvde
å fange lyset, det var ikkje lett. Dei fekk halde handa foran og også styre
lyset, men ikkje i augene – det vart for sterkt.
Etterkvart
som den spontane nysgjerrigheita ga litt slepp kunne vi rette lyset mot det vi
eigentleg skulle snakke om i dag:
Det er jo
refleksdagen i dag! Vi såg at lyset vart reflektert tilbake og det såg nesten
ut som om refleksvesten lyste. Vi snakka om at det hadde blitt mørkt både om
morgonen og kvelden. Vi snakka og om korleis Gud er lys i livet vårt og vi kan
reflektere det ved å være god mot kvarandre.
Det var spennande å bevege seg sjølv og følge dei store skuggefiguarane som bevega seg på veggen.
Vi avslutta
med «diskotek» med blinkande lys frå hovudlykta ei lita stund, der sjølvsagt
«Hvem er jungelens konge» vart sunge og dansa til.
